Pogrzeb świecki jest coraz częstszą formą uroczystości pogrzebowych świeckich . Decydują się na nią przede wszystkim osoby niewierzące, które pragną przeprowadzenia uroczystości świeckiej z udziałem Mistrza Ceremonii. Warto w tym miejscu jednak zaznaczyć, że o ile Zmarły nie zapisał tego w testamencie, to Rodzina decyduje o charakterze pogrzebu. Oznacza to, że w sytuacji, gdy osoba chowana była ateistą, a Rodzina jest wierząca, istnieje możliwość pochowania Zmarłego w obrzędzie katolickim.
Uroczystość świecka znacząco różni się od mszy św. pogrzebowej. Zamiast księdza na uroczystości jest obecny Mistrz Ceremonii. Nie sprawuje się mszy świętej, a symbole religijne są nieobecne. W pierwszej kolejności Mistrz Ceremonii kontaktuje się z Rodziną Zmarłego i ustala z nią mowę pogrzebową, która zostanie przez niego wygłoszona podczas uroczystości.
Podobnie jak w przypadku pogrzebu katolickiego, Ciało jest wystawione w specjalnie przygotowanej kaplicy w domu pogrzebowym. To właśnie tam Rodzina może pożegnać Zmarłego. Sama uroczystość rozpoczyna się od powitania wszystkich zgromadzonych – Rodziny oraz przyjaciół Zmarłego. Następnie w kilku słowach opowiada się o Zmarłym – jego życiu, dokonaniach, a także o śmierci i przemijaniu. Zdarza się, że również najbliżsi piszą kilka słów o Zmarłym, które następnie są odczytywane. Jeśli osoba chowana pozostawiła list pożegnalny, również się go odczytuje.
Po uroczystości w domu pogrzebowym Ciało lub prochy Zmarłego są przewożone na cmentarz. Tam również może zostać wygłoszona mowa pożegnalna. Następnie pracownicy zakładu pogrzebowego przystępują do umieszczenia trumny lub urny w grobie. Co istotne – ponieważ jest to pogrzeb świecki, przy grobie nie ma symboli religijnych, takie jak na przykład krzyż. Po zakończonej uroczystości, podobnie jak jest to w zwyczaju pogrzebu katolickiego, najbliżsi składają kwiaty na grobie.